Ana Sayfa Arama Galeri Video Yazarlar
Üyelik
Üye Girişi
Yayın/Gazete
Yayınlar
Kategoriler
Servisler
Nöbetçi Eczaneler Sayfası Nöbetçi Eczaneler Hava Durumu Namaz Vakitleri Gazeteler Puan Durumu
WhatsApp
Sosyal Medya
Uygulamamızı İndir
Ömer Faruk Yalçın

YALNIZLIK

                   YALNIZLIK

Her insan biraz yalnızdır aslında.

Sessiz olur kimi insanın içi o insan yalnızdır. Kimi insan kalabalığın içinde çok yalnızdır.

Yalnzılık aranan bir şeydir. Anne de, baba da, sevdiğin de,arkadaş da aranır.

Bunlardan birisi giderse yalnızlık oluşur.

Yalnızlık insanı üşütür. Kaban iyi gelmez ya da bir yorgan iyi gelmez. Ancak aradığın kişi gelirse geçer o yalnızlık. Kemalettin Kamu “KİMSESİZLİK” adlı şiirinde yalnızlığı şöyle anlatmıştır:

                               Gözlerimde parıltısı bakır bir tasın

                             Kulaklarım komşuların ayak sesinde;

                          Varsın yine bir yudum su veren olmasın

                               Baş ucumda biri bana “su yok” desin de

Sussuzluk, yalnızlıktan iyidir demiş şair

Korkutur insanı sıcaktan soğuğa geçer gibi, su altında boğulur gibi. Ben bir şiirimde şunları demiştim:

Ayaklarım üşüdü yorgan kısa geliyo

Hani demiştim ya üşütür insanı sensiz ben hep üşürüm dedim.

kaçamaz insan yalnızlıktan. Bir anda geliverir. Bazen de anlamaz yalnız olduğunu.

Bir şair hatırlatır ona “her insan biraz yalnızdır aslında”.

4 yaşındayken babasının camide gözü önünde öldürülmesine şahit olan Yaşar Kemal şöyle anlatmış yalnızlığını:

Kuş uçmaz,kervan geçmez bir yerdesin.     

Su olsan kimse içmez.

Yol olsan kimse geçmez.

Elin adamı ne anlar senden

.

.

Çın çın ötüyor yüreğimin kökünde şu dünyanın ıssızlığı.

Tanrı kimsenin başına vermesin böyle bir yalnızlığı!

Yalnızlık sessiz değildir. Çok kalabalıktır, gürültülüdür. Dışarıdan gelmez ta kendisinden gelir insanın. O sesi ondan başkası işitemez. O ses kulaktan duyulmaz.

İnsanın kendini araması da yalnızlıktır.İnsan,arar kendini.Sözlerinde,gülüşlerinde,

bakışlarında arar.Ararken istemediği bir şeyi, yalnızlığını, tek başınalığını, yorgunluğunu, argınlığını bulur.

Üşütür insanı sıcaktan soğuğa geçer gibi,uykunun en güzel yerinde yorganın kısa geldiğini farketmesi gibi.

Gürültülüdür,nefesinin sesi gelir, boşluk sesi dolar içine, her adımda biraz daha artar gürültüsü,her adımda biraz daha artar yalnızlık.

Her adımda biraz daha artar yalnızlık…

YORUMLAR

Bir yanıt yazın

E-posta adresiniz yayınlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir

YAZARLAR
TÜMÜ

SON HABERLER